„Даўціпы” Андрэя Гаўрылюка ⁽¹⁹⁾

1. Не думай.

2. Як думаеш, не гавары.

3. Як гаворыш, не пішы.

4. Як пішаш, не падпісвайся.

5. Як падпісваешся, не здзіўляйся.

* * *

— Пан доктар, гавару праз сон.

— Гэта нічога дрэннага.

— Як гэта! Усё бюро смяецца!

* * *

— Маруся, што ты думаеш пра нашага новага супрацоўніка?

— Ён нейкі нервовы. Ледзь сядзе за стол, адразу пачынае працаваць.

* * *

Маруся дырэктару прадпрыемства:

— Я разлічвала на павышэнне зарплаты...

— Звальняю вас з працы; у нашым прадпрыемстве непатрэбныя людзі, якія памыляюцца ў разліках.

* * *

У банкеце для працаўнікоў прадпрыемства і іх жонак адна пані пытае суседа:

— Ці вы з’яўляецеся начальнікам майго мужа?

— Не, паважаная пані.

— Тады будзьце ласкавы зняць сваю руку з майго калена.

* * *

Інспектар уваходзіць у вытворчы цэх і сустракае там новую сакратарку.

— Ці дырэктар не вызначыў вам ніякай канкрэтнай задачы? — пытае яе.

— Вызначыў. Калі нешта здарыцца, маю яго абудзіць.