„Даўціпы” Андрэя Гаўрылюка ⁽¹³⁾

* * *

Жонка дырэктара да мужа:

— Купіла табе ласьён супраць выпадання валос.

— Ці ты здурэла? Мне валасы не выпадаюць!

— Табе не, але тваёй сакратарцы.

* * *

— Учора бачыў я вас, пан дырэктар, у кавярні з прыгожаю дзяўчынай. Ці гэта была ваша дачка?

— Так. Толькі пра гэта нічога не гаварыце маёй жонцы.

* * *

Сябра дырэктару банка:

— Ты хіба сляпы; твая жонка мае каханка...

— Ведаю. І не аднаго, а чатырох.

— І цябе гэта не хвалюе?

— Мой дарагі! Лепш мець 20% паю ў добрай фірме, чым 100% у нікудышнай.

* * *

— З кім найлепш здрадзіць мужу?

— З гінеколагам або ксяндзом.

* * *

Перад выездам на замежную экскурсію жанчына заходзіць да фатографа, каб зрабіць здымкі для пашпарта.

— Гэта скандал! — крычыць, аглядаючы здымкі. — На вашых здымках выглядаю старэйшай на дзесяць гадоў, чым у сапраўднасці...

— Гэта праўда, але можа гэта і лепш для вас. За дзесяць гадоў вам не трэба будзе ні здымацца, ні вырабляць новы пашпарт.

* * *

У адваката:

— Мая дачка прыгожая, але дурная, як бот. На маё вялікае здзіўленне, заўважыла я, што ад нядаўна прыносіць яна з працы ўзнагароды і прэміі. Ці не думаеце, што трэба тут будзе брацца за нейкія юрыдычныя дзеянні?

— Так. Неўзабаве такія юрыдычныя дзеянні распачне жонка дырэктара вашай дачкі.

* * *

Дырэктар з сакратаркаю паехалі ў камандзіроўку. У гасцініцы не было ўжо асобных пакояў і яны ўзялі адзін пакой з асобнымі ложкамі. Апоўначы сакратарка адзываецца да дырэктара:

— Тут вельмі холадна. Ці не маглі б вы зачыніць акно?

— А ці вы не хацелі б крыху папрыкідацца маёй жонкай?

— З ахвотаю! — радасна адказала сакратарка.

— Тады сама зачыняй тое праклятае акно!

* * *

Да загадчыка бальніцы прыходзіць інспектар паліцыі:

— Ходзяць чуткі, што ў вашай бальніцы часта паміраюць жанчыны.

— Ой, не! Завяраю вас, што пол не адыгрывае ў нас ніякай ролі.