„Даўціпы” Андрэя Гаўрылюка ⁽³⁾

— Спадар! Вы забылі заплаціць за гарэлку.

— А я на тое і піў, каб пра ўсё забыць.

* * *

Жонка да мужа:

— Апамятайся! Як можна столькі піць?!

— Гэта па прывычцы. Мяне змалку кармілі з бутэлькі.

* * *

Гутараць два сябры:

— Я на сваёй машыне пераехаў ужо пяць тысяч кіламетраў. А ты?

— Я дагэтуль дзве курыцы і адну качку.

* * *

Турыст просіцца на начлег ва ўладальніцы курынай фермы.

— Не ведаю ці гэта мне выпадае, — адказвае ўласніца, — бо я тут толькі адна.

— Не бойцеся, я — джэнтльмен!

Рана гаспадыня паказвае начлежніку сваю ферму. Турыст звяртае ўвагу, што пеўняў там больш, чым курэй.

— Толькі некаторыя з іх з’яўляюцца сапраўднымі пеўнямі, — тлумачыць гаспадыня. — Апошнія гэта джэнтльмены.

* * *

Муж да жонкі:

— Калі абставіны прымусяць мяне прадоўжыць камандзіроўку, прышлю табе ліст.

— Не рабі сабе клопату. Я яго ўжо прачытала. Ён у левай кішэні твайго фрэнча.

* * *

Жанчына да дэтэктыва:

— Сачыце за маім мужам і ягонай каханкай. І далажыце мне, што яна ў ім бачыць!

* * *

Маладая жанчына да ратаўніка на пляжы:

— У маёй кабіне сядзяць нейкія два мужчыны. Выкіньце аднаго з іх!