„Даўціпы” Андрэя Гаўрылюка ⁽¹⁷⁾

— Як у небе, — адказаў беспрацоўны.

— Не блюзнер! — загадаў ксёндз.

— Вядома — у небе нічога нельга есці і піць.

* * *

Ксёндз да маладой дзяўчыны:

— Куды выбіраешся, дочанька?

— У Жэневу.

— А што там хочаш рабіць?

— Працаваць у начным клубе стрыптызёркай.

— Добра, а то я баяўся, што хочаш перайсці на пратэстанцтва.

* * *

Чорт спытаў Хрушчова, у якое хоча пекла: капіталістычнае ці сацыялістычнае.

— Сацыялістычнае, — вырашыў Хрушчоў.

— Чаму?

— Бо я ўпэўнены, што той вялікі кацёл, які там знаходзіцца, пастаянна ў рамонце.

* * *

Паміраючы мільянер звяртаецца да ксяндза:

— Ці траплю на неба, калі запішу касцёлу сто мільёнаў долараў?

— Цалкавітай упэўненасці няма, але спрабаваць можна.

* * *

Ксёндз на ўроку рэлігіі:

— Што дзеецца з чалавекам, які не думае пра сваю душу, толькі пра цела?

— Такі чалавек таўсцее, — адказвае Янка.

* * *

Ксёндз заўважыў, што кожны раз, калі вымаўляў слова „чорт”, адна жанчына нізка кланялася. Пасля імшы падышоў да яе і спытаў, чаму так рабіла.

— Ветлівасць нічога не каштуе, — адказала, — а ў прынцыпе ніколі нічога невядома.

* * *

— Калі ксяндзы цешацца сваім цэлібатам?

— Калі чуюць, з чаго жанчыны спавядаюцца.

* * *

— Што такое неспадзеўка?

— Калі жонка спадзяецца футра, а ў падарунку атрымлівае ад мужа калготкі.

* * *

— Якая розніца між жанчынай і мужчынам?

— Мужчына можа давесці жанчыну да роспачы, а жанчына мужчыну толькі да шлюбу.

* * *

Мікола вяртаецца дадому п’яны.

— Дзе швэндаўся? — пытае жонка. — Мінула ўжо поўнач...

— Ведаеш, каханая — з сябрамі арганізавалі мы конкурс: хто з нас вып’е больш піва.

— І каторы з іх заняў другое месца?