«А мой горад — Беласток...»

Міхал ІВАНЮК

«Я ўцякаю ад зімы, я не бачыў зімы ўжо чатыры гады і не хачу парушаць гэтую традыцыю, таму вяртаюся ў Гватэмалу ў цяпло», — адзін дзень у дарозе з Сашам Гойшыкам — беларускім падарожнікам у Беластоку.

«А мой горад — Беласток...» — фраза, якую некалькі гадоў таму прасоўваў Кшыштаф Канановіч, медыйная асоба і былы кандыдат на пасаду прэзідэнта Беластока. Яна ўвайшла ў публічную сферу, і ў мінулую пятніцу яе некалькі разоў вымавіў Саша Гойшык падчас нашай прагулкі па Беластоку. У той дзень Саша прыехаў у Беласток спецыяльна, каб на хатняй вечарыне ў штаб-кватэры Фонду «Тутака» распавесці пра свае падарожжы — пра 1163 дні, праведзеныя ў дарозе, падчас якіх ён наведаў 51 краіну на чатырох кантынентах. Падчас падарожжа ён смажыў дранікі і сустракаўся з беларусамі, якія жывуць далёка ад радзімы. Падчас гэтага падарожжа ён таксама сустрэўся са сваёй цяперашняй партнёркай, пакаштаваў стравы чатырох кантынентаў і сабраў матэрыял для кнігі, якую плануе неўзабаве выдаць. Ён расказаў усю гісторыю, гуляючы па Беластоку са мной у якасці гіда.

— Жылы масіў, падобны да тых, што ў Вроцлаве, міма якіх я праязджаю, калі там жыву. Ніжняя Сілезія — гэта месца, дзе мая база, месца, куды я вяртаюся пасля кожнай паездкі ці ад’езду, — пачаў размову Саша пасля хвіліны маўчання, калі мы праходзілі міма двароў і шматкватэрных дамоў паміж Высокім Сточкам і Антонюкам Фабрычным. Я забраў Сашу са шматкватэрнага дома, (...)