Цуд па-нашаму!

Міра ЛУКША

Кніга «Малы прынц», падляшскі пераклад «Малога прынца», — гэта прыватная ініцыятыва, прафінансаваная ахвярадаўцамі. Яе мэта — захаваць і ўвекавечыць мясцовы дыялект «по-своёму», характэрны для Бельшчыны і Гайнаўшчыны. Гэта гісторыя, вядомая ва ўсім свеце, але на гэты раз расказаная па-свойму, характэрнай для падляшскага дыялекту цеплынёй.

Дзвюма сяброўкамі, Каралінай Крупай-Зарэмбай і Вольгай Місьтай, дызайнеркай камп’ютарнай графікі, якія жадаюць захаваць мову сваіх бабуль, быў апублікаваны класічны літаратурны твор, перакладзены на падляшскую мікрамову, або «на іх матчыну мову». Яны спачатку надрукавалі кнігу ўсяго ў дванаццаці асобніках за свой кошт. Запусцілі кампанію па зборы сродкаў, каб кожны жадаючы мог атрымаць асобнік «Малога прынца». Надрукавалі тысячу асобнікаў. Тэкст Антуана дэ Сент-Экзюперы пераклаў Ян Максімюк

«Першы імпульс быў, калі я паехала ў Сілезію і ўбачыла кнігу на сілезскай мове. Другі — мама атрымала на Каляды кнігу на мазурскай мове, таму я падумала, што яна павінна быць на маёй роднай мове», — сказала выдавец кнігі Вольга Місьта. Хоць Вольга і жыве ў Любліне, мову „по-своёму» яна ведае з дому — з размоў з маці, бабуляй, дзедам і цёткай з Орлі. Да праекта далучылася Караліна з Беластока, якая таксама мае сямейныя карані ў Орлі.

«Калі Вольга патэлефанавала, я ні хвіліны не вагалася з сентыментальных меркаванняў. Але я таксама кнігалюб. Даведацца пра працэс публікацыі было (...)