«Пранількі» зладзілі беларускі пікнік

Міра ЛУКША

Ёсць такая прыгожая вёска пад самым Бельскам. А імя мае, кажуць, ад Проня, Апраніяна — Пранцішка. Сучасная, гожая, з палацам пасярэдзіне — гэта Асяродак мясцовай культуры. Гурткі вясковых гаспадынь як спосаб арганізацыі сельскіх жыхароў — маюць даўнюю традыцыю, дом ініцыятыўных людзей. А найбольш варухлівыя тут жанчыны.

Вёска існавала ўжо ў 1536 годзе. Першыя згадкі адносяцца да гэтага часу. Паводле звестак 1576 года, яна належала да вайтоўства Гацькі, ля фальварка Сталавач. Яе грунты займалі 30 валок урадлівай зямлі. Арэндная плата была даволі нераўнамернай. За адну валоку плацілі 2 капы і 24 літоўскіх грошаў аўсом, сенам, а таксама млыновую плату і стражу. Гэта была вельмі высокая сума на той час. За яшчэ дзве валокі плацілі арэндную плату, уключаючы авёс і сена па 100 грошаў на агульную суму 3 капы і 20 грошай, не ўлічваючы млыновую плату, плату вартаўніку і дні працы на фальварку. За наступныя дзве валокі плацілі 2 капы і 14 грошаў, уключаючы млынавую плату. Астатнія 26 валок абкладаліся арэнднай платай у памеры 29 грошаў за валоку (усяго 12 коп і 34 літоўскія грашы). Гэтыя сумы сведчаць аб тым, што апрацоўвалі зямлю пастаянныя сяляне, якія, аднак, плацілі значна большую арэндную плату, чым пастаянныя сяляне ў іншых вёсках. Авёс пастаўляўся па 2 бочкі з 26 валок (8 коп 40 грошаў), а сена — па адным возе з той жа плошчы (2 капы і 10 грошаў). Млынавая плата з 28 валок складала 2 капы і 48 (...)