Варшаўскі дзвіж Пацаноў — пра вакаліста Макса Каржа пасля яго канцэрта на Нацыянальным стадыёне PGE

Міхал ІВАНЮК

Гэта было рэзкае сутыкненне паміж польскімі мейнстрымнымі СМІ і польскай грамадскасцю, а таксама з постсавецкай музычнай культурай, якой яны раней не бачылі, якая прадстаўляла людзей, якіх можна было б ахарактарызаваць як пацаноў ці чувакоў. Тысячы сказаў і слоў былі напісаны за тыя некалькі дзён пасля канцэрта беларускага рэпера Макса Каржа, які да 9 жніўня быў малавядомым артыстам у Польшчы. Пасля яго трэцяга канцэрта ўсе, у пэўнай ступені, сталі экспертамі па яго асобе, яго творчасці і ўсім, што ўвасабляюць ён і яго прыхільнікі.

Але потым, за дзень да канцэрта спевака ў пятніцу, 8 жніўня, некаторыя з яго прыхільнікаў арганізавалі вечар яго творчасці ў варшаўскім раёне Воля. Была гучная музыка, харавыя спевы, выбухі і смецце пасля нефармальнай вечарыны, якая скончылася ўмяшаннем паліцыі, выдачай 25 штрафаў і арыштам яшчэ шасці ўдзельнікаў за захоўванне наркотыкаў. Пятнічныя падзеі на Волі сталі прэлюдыяй да таго, што адбылося ў суботу на Нацыянальным стадыёне PGE. Група фанатаў, якія набылі квіткі на трыбуны, спрабавала патрапіць на стадыён. Узніклі бойкі з аховай і сцюардамі, якія падтрымлівалі парадак. Нават пачатак канцэрта быў пад пытаннем. Арганізатарам давялося выкарыстоўваць гучнагаварыцелі, каб заклікаць людзей супакоіцца і вярнуцца на свае месцы. Канцэрт пачаўся з паўтарыгадзінным спазненнем, і пасля канцэрта (...)