Дзе тая спайка

Міраслаў ГРЫКА

Ці галава незалежная ад астатняй часткі цела? Калі не веру, то прынамсі дапытлівую надзею праявіў на гэты конт адзін вучоны чалавек падчас Вялікай французскай рэвалюцыі. Ягонае імя неяк выветрылася з маёй памяці, але запэўніваю вас, што ён быў рэальным чалавекам. А менавіта, атрымаўшы ад рэвалюцыйных улад адпаведную ахову, гэты чалавек мог перабраць у кошыку свежаадсечаныя галовы ворагаў народу. Узяўшы першае, што прыйшло ў галаву, ён патрабаваў ад яго адназначнага адказу: «Імем народа! Калі вы мяне чуеце, дайце знак павекам, брывом або ротам. Калі не, вяртайцеся ў кошык, поўны тупых галоў!» На жаль, ён не атрымаў ад іх ніякага знаку; ні брывом, павекай ці вуснамі. І ён не знайшоў ніякіх надзейных доказаў таго, што думкі, эмоцыі і памяць, якія змяшчаюцца ў галаве, паміраюць у той момант, калі яны адлучаюцца ад цела. Але ён таксама не знайшоў доказаў адваротнага. Нібыта да канца сваіх дзён ён разважаў над гэтай цікавай праблемай. Аднак я не скажу дакладна, што іронія гісторыі перасекла іх ход сякерай гільяціны. Гэта толькі саркастычная здагадка. Пакуль я пішу гэтую калонку, вырашаецца, хто стане кіраўніком польскай дзяржавы. Ужо ўвечары ў нядзелю я даведаўся пра прагнозныя вынікі галасавання, перамог Наўроцкі. Гэта пакуль неафіцыйна і пацвярджэння гэтаму ў заяве Наўроцкага няма, таму калі я збіраюся лысець, то пакуль не рву на сабе валасы, а калі буду абвяшчаць пра перамогу, то не хачу загадзя паказваць сябе прыдуркам. (...)