Кватрачэнта

Міраслаў ГРЫКА

Людзі — статкавы від, і таму маюць натуральную патрэбу ў зносінах. Такім чынам, незалежна ад таго, сустрэнуцца яны (у большай ці меншай ступені) перад крамай, на лаўцы ў парку або на пні паваленага дрэва ў бліжэйшым ляску, з радасцю спыняцца або сядуць пагаварыць. Такая нязмушаная размова з’яўляецца і носьбітам актуальнай інфармацыі, і спосабам падтрымання душэўных сувязей. Падчас яе сімпатыі людзей то ўзмацняюцца, то аслабляюцца, меркаванні размываюцца, фармуюцца думкі, кагнітыўныя працэсы мадэруюцца. Па сваёй сутнасці інстытут плёткі ўяўляе сабой пэўную спробу калектыўнага апісання рэчаіснасці; апісанне, больш-менш адпаведнае яго фактычнаму стану, якое, тым не менш, праводзіць пэўную мяжу паміж тым, што размыта, туманна, няпэўна, і тым, што зразумела і ясна. Так гаманілі сябры з вёсак... перад крамай у Нарве. Вядома, гэтае месцазнаходжанне з’яўляецца толькі метафарычным і ўмоўным. Гэта быў час, калі кіруючая партыя актывізавала сваю кампанію супраць сексуальных меншасцяў, якія называюцца агульнай абрэвіятурай LGBTiQ. Аплёўванне грунтавалася на непраўдзівай і вельмі цынічнай перадумове, што гэтыя асяродкі распаўсюджваюць варожасць і нянавісць да ўсяго польскага. Адным словам, гэта было цкаванне земляка на земляка. Праблемай для маіх сяброў аказалася расшыфроўка абрэвіятуры LGBTiQ. Разам яны высветлілі, што стаіць за «L» і далей. За выключэннем фатальнага «Q». Высветлілі, што «L» у англійскай мове адкрывае слова (...)