Ніва № 16 (3492), 16 красавіка 2023 г.

Вялікодныя дні — вечнасць для нас усіх!

Яўген ВАПА

Са зменлівым сакавіцка-красавіцка надвор’ем увайшлі мы ў велікодны перыяд. Календары — і грыгарыянскі, і юліянскі прынеслі нам у гэтым годзе цікавую велікодную расцягнутасць, але і адначасна такой прымеркаванай да дат фактаграфічнасцю высока паставіў вернікам дзвюх сістэм летазлічэння выклікі ўсёй нашай грэшнай штодзённасці. Спачатку дзеля гістарычнай і журналісцкай памяці давайце пералічым святочнае велікоднае чаргаванне, у якім прыходзіцца зараз хрысціянам усіх канфесій адшукваць сябе ў духоўным і цялесным вымярэнні. Так неяк у нашым нацыянальна-духоўным кругавароце жыцця складаецца, што менавіта Акт 25 Сакавіка супадае з хрысціянскім святам Благавешчання паводле грыгарыянскага календара, тыдзень пазней — 2 красавіка ў католікаў была Пальмавая нядзеля, а ў нядзелю 9 чысла вернікі заходніх цэркваў адзначылі свята свят — Пасху Гасподнюю. Праваслаўныя ішлі ў гэты дзень адзначыць уезд Хрыста ў Іерусалім і па-народнаму сустракаць яго ў гэтак званую Вербніцу. А праз тыдзень ад каталіцкага Вялікадня, як у нас гавораць, 16 красавіка ў падляшскіх цэрквах пачуецца ўвесь год чаканы самы радасны кліч Божай ласкі і чалавечай яго любові — Хрыстос Уваскрос! Сапраўды Уваскрос! — адкажам мы з глыбіні сэрца і душы. Абы толькі дабро, любоў і вера дапамаглі нам і ўсяму чалавецтву ў чарговы раз супрацьстаяць д’ябальскай перспектыве акунуцца ў бязмежжы грэшнасці і прадажнасці!

І потым маем менавіта перыяд (...)


поўны тэкст артыкула ў друкаваным варыянце газеты або праз тыдзень у архіўным выпуску Нівы.PDF