Ніва № 03 (3479), 15 студзеня 2023 г.
Новыя вершы Юры Баены* * * Любіцелі чорнага святла, даглядальнікі кветак зла, спартыўныя інтэлектуалы, палітыканы-вандалы з жаўнерскай гордасцю куюць у камені, куюць на камені сілуэты герояў, якіх дагэтуль ніколі не было... На двары — душапад, ля двара — сэрцапад. Шэрыя ярчэюць зоркі, асвятляюць начны кругагляд. * * * У гулкай зоне жыцця-быцця брыду-паўзу праз вечныя травы. У болю збіраю камяні болю. У болю знікае боль. На павуцінні бабінага лета развітанняў хістаецца горыч. За кардонам цемры ў чорным сутонні зоры. Адплываюць у нябыт доўгія дні-крыжы. Сцежкі крутыя і небяспечныя. Па дарогах малых і вялікіх яшчэ крычу маўчаннем, яшчэ клічу трывогай Слова... Праз Слова я адраджаюся, каб вылечыць раны душы. І каб пайсці — ў шчаслівасць цішы. * * * Па дарозе да Слова стварыў я белы рай. У агародзе шчасця пасадзіў я несмяротную яблыньку... Дрэўца абнімае мяне дзівоснай красой. У цішы цяністай — райскі мой сон, а ў светлым блакіце — малінавы звон. Пакой Гэты пакой не мае сцен. Не мае акон, ані (...) |