Ніва № 14 (3438), 3 красавіка 2022 г.

Віктар супраць подыху тэмры

Міра ЛУКША

«Narodiwsie w simjye Władimira i Anny Stachijuk 1 czervenia 1948 roku u viości Tryścianci. Poczatkovu szkołu projszow u ruodnuj viości, uczywsie i otrymaw atestat zryełośti w Biłoruśkum Liceji w Biyelśku w 1966 rokovi. Skuonczyw Państvovu Technicznu Szkołu u Biłostoku, na kirunku teleautomatyki. Praciovaw na automatycznuj centrali telefonicznuj „Centrum”. Studia w Warszawśkum Universyteti, na biłoruśkuj filologiji, zakuonczyw u 1973 rokovi. Perejyechaw u Czenstochovu, de dva lyet uczyw ruśkoji movy w Liceji im. H.Sienkievicza. Sztyrnadcet’ lyet praciovaw w Studium zamiyeżnych muow Vyższoji Pedagogicznoji Szkoły w Czenstochovi (Akademija im. Jana Długosza). Tam wkluczywsie w orhanizaciju ruchu „Solidarność”. Należaw do mastaćkoji grupy „Kontrast”. Razom vystawlali obrazy w Czenstochovi i Trnavi (Słovacczyna). Instruktor-pudvodnik. Udiyelniczaw w klubovych pudvodnych vypravach na Sredziyemne more, nyraw w Atlantyci i Czyrvonum mory. Szkoliw vodołazuw dla armii. U 1986 rokovi vernuwsie na Pudlasze. Od 1992 do 1999 roku zajmawsie svojim biznesom. Razom z siabrami BAŻ i Biłoruśkoho Sojuzu u Puolszczy zakładaw Radivo Racija, byw joho technicznym dyrektorom, dva lyet starszynioju upravy i hołuownym redaktorom. 31 śniyeżnia 2008 roku perejszow na pensiju. Maje dvoch synuow i try wnuczki. Należyt do litobjednania „Biłoviyeża”». Так піша пра сябе Віктар Стахвюк, паэт, празаік, педагог і радыйшчык, глыбакаводны аквалангіст і (...)


поўны тэкст артыкула ў друкаваным варыянце газеты або праз тыдзень у архіўным выпуску Нівы.PDF