Хай жывуць калгасы!

Міраслаў ГРЫКА

Я стаўлю пад заклад усю нафтахімічную прамысловасць Беларусі супраць апошняй запалкі ў складзе дзяржрэзерваў, што Аляксандр Лукашэнка — скрыты неалудзіт (неалудзізм — сучасныя грамадскія рухі, якія выступаюць супраць тэхнічнага прагрэсу). Трэба прызнаць, што гэты заклад у корані несумленны, таму што не мая прамысловасць, запалка не мая, і ні тое, ні другое не належаць Аляксандру Лукашэнку. Ва ўсякім разе, сутнасць гэтага закладу заключаецца не ў стаўцы, а ў смелай правакацыі тэзы пра тое, што Аляксандр Лукашэнка ў рэшце рэшт неалудзіт і, калі толькі па гэтай прычыне, таксама крыпта-прыхільнік плоскасці Зямлі і прыхільнік анты-прышчэпкаўцаў. Гэтыя пытанні маюць агульную крыніцу. Маюць рацыю тыя, хто ў неалудзізме ўбачыць блізкасць да англійскага радыкальнага грамадскага руху XIX стагоддзя вольных хатніх работнікаў, майстроў і ткачоў, вядомага як лудзізм. Я не сумняваюся, што калі б у той час у Англіі існавалі калгасы, то да іх далучыліся б і калгаснікі. Лудзіты ў цэлым выступілі супраць прамысловай рэвалюцыі, якая адбылася ў той час у Заходняй Еўропе. Яна таксама адкрыла шлях для ранняга і, скажам праўду, бязлітаснага капіталізму. Лудзіты ненавідзелі новыя інструменты прагрэсу цывілізацыі: механічныя ткацкія станкі альбо першыя паравыя машыны, абвінавачваючы іх у заняпадзе хатняга або фабрычнага рамяства, а, такім чынам, у галечы і голадзе. О, дасталася тады прамысловым станкам, паравым машынам... Яны былі пабіты (...)