Ніва № 22 (3394), 30 мая 2021 г.

Спадчынны кумпяк Анцыпаў

(лук)

На яго падрыхтоўку сыходзіць 12 месяцаў! І няма стапрацэнтнай упэўненасці, што ўсё пройдзе добра. Кумпяк капрызны і патрабавальны. На Падляшшы яго вырабляе толькі ANCYPO MIZER, які стварыў эксклюзіўны брэнд з кулінарных успамінаў і мар пра сапраўдны кумпяк. Напачатку была мара Яна Анцыпы, дакладней, яго дзіцячыя ўспаміны, памяць, калі ў родных Павэлках недалёка ад Саколкі, у доме сябра ён караскаўся на гарышча, каб ускубнуць кавалачак мяса, якое спела пад падстрэшкам. А гэта быў кумпяк!

І так пачаліся пошукі скарбаў.

— Я чуў пра гэтыя паездкі на гарышча з дзяцінства, — прызнаецца Лукаш Анцыпа, сын Яна і саўладальнік фірмы. — Гэта быў у першую чаргу спосаб захоўвання мяса. Бабулі і дзядулі гэтага не рабілі, халадзільнікі ў іх ужо былі, але іншыя сем’і ўмелі гэта рабіць. Значыць, тыя паходы на гарышчы суседзяў. Праз гады мой тата паспрабаваў узнавіць гэты смак.

Ян Анцыпа захапляўся мясцовай гісторыяй і традыцыямі і лічыў кулінарную спадчыну асабліва важнай. Адсюль і ўзнікла ідэя стварыць Рэгіянальную традыцыйную палату ў Яноўшчыне, дзе важную частку выставы складала кухонная тэхніка, прывезеная мясцовымі жыхарамі.

— Пасля гэтага адбыліся размовы з людзьмі пра кумпяк. Рэцэпт ужо быў забыты, нідзе не захаваны. Тата шмат часу ездзіў па вёсках і запісваў інтэрв’ю з тымі, хто памятаў гэты прадукт, — успамінае Лукаш Анцыпа.

Спроб было шмат, затратных і працяглых, бо кумпяк выспявае круглы год! (...)


поўны тэкст артыкула ў друкаваным варыянце газеты або праз тыдзень у архіўным выпуску Нівы.PDF