Ніва № 19 (3391), 9 мая 2021 г.
Вершаўчытальня Андрэя СЦЕПАНЮКА (14). Інтымнае падарожжа ў глыбіню самога сябеАндрэй СЦЕПАНЮКЗдавалася б паслявелікодныя травеньскія дні павінны прынесці крыху больш асалоды для душы, але дзе там, дэпрэсіўныя думкі надалей уводзяць у чорны настрой. Асабліва ў апошнім часе штораз выразней заўважаю ў сабе і сярод сваіх сяброў нулявы ўзровень аптымізму. І, здаецца, вынікае гэта не толькі з агульнага пандэмічнага становішча. Мабыць, з часам чалавек штораз выразней бачыць свае паразы, а думкі пра будучыню можна пакрыць іранічнай усмешкай. Нават заўвагі Яўгена на тэму трынаццатай „Вершаўчытальні” і ягоны „закід”, што каханне астаўляю ўжо толькі людзям у васямнаццаці- ці дзевятнаццацігадовым узросце, не да канца падтрымалі думку, ці сапраўды не за рана сказаць „пас”... Пацвердзіць чарадзей і маг, Чаго каштуюць Кіў і мах. І скажа блазен, Змоўчыць мім, Як цяжка быць Сабой самім. Ён несканчоны гэты бой. Парой любой З самім сабой... Рыгор Барадулін, Несканчоны * * * Самы вялікі вораг схаваўся ўнутры. Сядзіць і смокча. І ніяк не хоча зразумець, што яго месца не тут. З кожным годам яго метады дастасоўваюцца да наваколля. Старэе ўсё, а ён як маладзік не дапускае да сябе нават думкі, што трэба было б ужо пасыпаць галаву попелам, залезці глыбока на печку і адпусціць. Нічога падобнага, ён вытрывае да (...) |