Атамы ў руху

Міраслаў ГРЫКА

Мала таго, што каранавірус буяе не толькі ў новых і больш злосных мутацыях па ўсім свеце, але і вакцыны супраць ковід даступныя або не. Або яны тут, але не там. Ці там, але не тут. Па гэтай прычыне мой сябар аб’ехаў палову Польшчы, каб зрабіць прышчэпку. Аднак няма нічога, што не аказалася б добрым. Вярнуўшыся са Шчэціна ў Беласток, ён сустрэў на вакзале старога сябра, якога не бачыў некалькі гадоў, які — вядома, жыве ў Шчэціне — і толькі што прыехаў у Беласток для першай вакцынацыі супраць ковіду. Спадары цёпла пагутарылі паміж сабой і дамовіліся пра двайную сустрэчу — адзін раз у Шчэціне, куды трэба ехаць для наступнай вакцынацыі, і другую ў Беластоку, дзе апошні па той жа прычыне павінен з’явіцца на пастаянную імунізацыю цела супраць чумы.

Той факт, што чалавек складаецца з мільярдаў мільярдаў атамаў, ужо нікога не здзіўляе ў нашы асвечаныя для навукі часы, але можа быць дзіўным, што для таго, каб захаваць гэтыя мільярды мільярдаў атамаў, чалавек павінен быць увесь час у руху. Гэтак жа, як мой сябар, які адправіўся ў стомную паездку ў Шчэцін, каб проста імунізаваць сябе ад смяротнага віруса і мінімізаваць верагоднасць выпадковага распаду ягоных атамаў. Такім чынам, смерць. Ён не будзе ўхіляцца ад сваёй смерці назаўсёды, але справа ў тым, што прыемна жыць у стосе дружалюбных атамаў і як мага даўжэй. Атамы, з якіх чалавек быў, ёсць і будзе калі-небудзь быць, цалкам эгалітарныя. З аднаго боку, яны зліпаюцца ў (...)