Апошняя такая Каляда?

Дар’юш ЖУКОЎСКІ

«У нас заўтра Калядны вечар. Для кагосьці адзін з апошніх. Кляймо паходжання, стыгма рэгіёна. Мы становімся «відам, які знікае», без рэальнай дапамогі дзяржавы», — Тамаш Суліма напісаў перад нашымі Калядамі ў сваім fb-профілі. Ён таксама апублікаваў карту Польшчы, якая паказвае працэнтную долю жыхароў старэйшых за 65 гадоў у структуры насельніцтва, і карту з удзелам беларускай меншасці. Гэты спіс паказвае, што наша ваяводства, і асабліва яго частка, населеная беларускай меншасцю, відавочна старэе. Ад гадоў!

Тамаш сцвярджае, што без рэальнай дзяржаўнай дапамогі мы будзем «відам, які знікае». Я адпісаў «Мы павінны дапамагаць адны адным». Дзяржава нам усё не ўладкуе. Зразумела, мы як грамадзяне гэтай краіны і як падаткаплацельшчыкі маем свае правы і абавязкі. Дзяржава таксама мае іх у адносінах да нас. Аднак гэта не дапаможа нам стаць «дамінуючым відам» у тэрміналогіі Томка. Ідучы па гэтым шляху параўнанняў (біялагічных), таксама важна, каб мы заставаліся як мінімум хаця б «характэрным выглядам» для гэтых тэрыторый. Як было раней. Відам, які быў звязаны з імі і заўсёды выступаў.

Хтосьці адказаў Тамашу: «Ці можна было б неяк інтэграваць беларусаў карэннага паходжання і прыехаўшых? Можа, паспрабаваць пачаць сумесны праект па стварэнні аднаго ці некалькіх пастаянных цэнтраў беларускай мовы на Падляшшы? У такім праекце маглі б удзельнічаць беларускамоўныя сем’і, як мясцовыя, так і выхадцы з вялікай (...)