Ніва № 46 (3366), 15 лістапада 2020 г.

Прэзідэнт з пасінелымі пальцамі

Міраслаў ГРЫКА

Калі Аляксандр Лукашэнка заяўляе, што не будзе трымацца за прэзідэнцкае крэсла пасінелымі пальцамі, гэта азначае, што яго пальцы ўжо моцна пасінелі. Балюча! Але што трэба рабіць беднаму прэзідэнту, калі пальцы не хочуць адрывацца ад крэсла, бо іх схапіла кантрактура. Гэта відавочна сведчыць пра значны дэфіцыт калію ў яго арганізме. Бульбы, якой у Беларусі хапае, яму дастаткова. Бананаў таксама, але яны звязаны з мінулай эпохай бананавых рэспублік і іх трапічных лідараў. А дзе тропікі, а дзе Беларусь? Ёсць і бульба, перасечаная з рэспублікай, пашытай па інтэлектуальнай меры Аляксандра Лукашэнкі. У рэспубліцы, як джэнтльмен у бульбяной лупіне, ён здаецца сабе элегантным і шыкоўным. Але ж прэзідэнт не любіць бульбы, бананаў, думаю, таксама не. Дык, можа, трэба каліевая дабаўка? «Аляксандр Лукашэнка, ешце дабаўкі! Якімі б яны ні былі, здаровым розумам, гістарычнай логікай і, нарэшце, чалавечай прыстойнасцю, прымайце іх раніцай і ўвечары, і хутка кантрактура пальцаў адпусціць. Яны ўжо дастаткова ссінелыя. Устаньце і выйдзіце». Можа, удзячны народ ушануе вас пасмяротна, як самога Леніна, наб’е саломай і зачыніць у маўзалеі ў шкляной магіле? На вечную памятку. Гэта заклікаю, «дзікая падтрымка звонку», як сам прэзідэнт дазволіў сябе апісаць тыя сілы, якія я самавольна прадстаўляю і якія таксама можна назваць больш элегантна, напрыклад, замежнай грамадскай думкай. Трывога за перамены праносіцца па ўсім свеце. (...)


поўны тэкст артыкула ў друкаваным варыянце газеты або праз тыдзень у архіўным выпуску Нівы.PDF