Ніва № 37 (3357), 13 верасня 2020 г.
Наша роднае ПадляшшаЮрка БУЙНЮКПішу гэты артыкул у «Ніву» ў апошні дзень майго адпачынку ад працы. Тры тыдні мінула як адзін дзень і таму з любасцю ўспамінаю той свабодны час. Нездарма мой сардэчны сябар Мірэк Кавальскі, вакаліст беларускага гурта «Лідар» у адным са сваіх найбольшых хітоў «Вёсачка» спявае: «За гарамі, за даламі вёсачка, Мы туды з табой паедзем мілая, Пазабудзем як сварыліся тады, Хай усё ідзе на лес сухі. У царкве вясковай Шлюб з табой мы бралі». З ШУМЛІВАГА ГОРАДА НА ПАДЛЯШСКУЮ ВЁСКУ Калі мы з жонкай стомленыя шумным горадам, дык пакуемся і едзем з Беластока на нашы родныя падляшскія вёскі. У родных мясцінах пры цяжкай працы на свежым паветры ды здаровай ежы знаходзім адпачынак і душэўны спакой. Тут здаровая садавіна і агародніна з матчынага і бацькоўскага агарода і саду. Тут чалавек знаходзіць анклаў свайго спакою, якога зусім няма ў шумным горадзе. На вёсцы чалавек забывае пра свае клопаты і турботы. Тут жывуць простыя шчырыя людзі, якія ведаюць нас з маленства, тут гучыць родная падляшская мова, тут найпрыгажэй спяваюць птушкі і цвыркуны. На свежым паветры нават лепш смакуюць абед і вячэра. MADE IN PODLASZE Няма смачнейшага сняданка як яечня спечаная з яек ад курак, якія гадуе мая мама, а да таго з цыбуляй і смачнымі памідорамі з агарода маёй цешчы. Няма нічога смачнейшага як свойскі хлеб, які зараз пячэ ў вясковай печы цешча маёй (...) |