Выпендрож

Міраслаў ГРЫКА

Польшча пад уладай ПіС вельмі моцна адыходзіць ад Еўропы. Вось міністр юстыцыі Зёбра нядаўна заявіў, што палажэнні Стамбульскай канвенцыі супраць насілля (яны датычацца дабра Сям’і) могуць прывесці да ... павелічэння гвалту ў сям’і (так!), і таму Польшча павінна накіраваць хадайніцтва аб скасаванні Канвенцыі. Безумоўна, магістр-міністр юстыцыі і права (ну, у мяне няма прэтэнзіі да траціны маіх землякоў, якія не дурнейшыя за міністра, меўшы таксама ступень магістра) паказаў, каму не трэба і што не трэба, што Польшча пад уладай ПіС хоча ісці ракам па сваёй дарозе, незалежнай ад кагосьці і чагосьці. Ва ўсякім разе, па той самай, якая давяла да канстытуцыйнай абструкцыі, разладжвання незалежнасці суддзяў і аўтаноміі пракурораў. Еўропа не можа сабе гэтага дазволіць. Згодна з прынцыпам ЕС, каб захаваць трохбаковы падзел улад ва ўсіх дзяржавах-членах, з павагай да закону і прававой паслядоўнасці, ён хутка адыдзе ад Польшчы, па меншай меры, на адлегласць працягнутай рукі. І няхай яго ўсё ж адкрытая рука не сціснецца ў кулак. Тады хто застанецца нашым сябрам — пуцінская Расія?

Для Еўропы Польшча неўзабаве стане краінай такой далёкай, такой міфічнай, як афрыканскі інтэр’ер для старажытных рымлян. Рымляне, нягледзячы на тое, што яны выдатна пазнавалі берагі Чорнага кантынента і малявалі карты, якія здзіўляюць нават сёння сваёй дакладнасцю, ніколі не адважваліся зайсці ў яго глыбокія нетры. Што не значыць, што яны не настаўлялі (...)