Ніва № 15 (3335), 12 красавіка 2020 г.
Самы цудоўны ўспамін: зала 308 поўная радасці, смеху, цікавай гутаркі...Ганна КАНДРАЦЮКАльжбета Рудкоўская — нарадзілася ў БельскуПадляшскім, там закончыла ПШ № 4 і ІІІ Агульнаадукацыйны ліцэй. Штудзіравала на факультэтах рускай і беларускай моў Беластоцкага ўніверсітэта. Працавала ў Гімназіі № 7 і НШ свсв. Кірылы і Мяфодзія ў Беластоку. Зараз працуе ў Х Агульнаадукацыйным ліцэі ў Беластоку, дзе выкладае рускую мову. Сваім вучням заўсёды кажа: «Школа — гэта вы!» — Чаму Вы сталі настаўнікам беларускай мовы? — Першапачаткова я была накіравана на рускую мову, але жыццё піша свой сцэнарый і цешыць мяне, што я трынаццаць гадоў магла быць настаўніцай беларускай мовы. — Хто для Вас ідэал настаўніка роднай мовы? — Пра адзін ідэал цяжка сказаць. Вельмі шаную настаўнікаў з Бельска, Гайнаўкі, Нарвы, Беластока. — Ці супрацоўнічаеце з настаўнікамі беларускай мовы ў іншых школах? Калі так, назавіце сваіх сяброў. — Думаю, што супрацоўніцтва ў нашым асяроддзі вельмі важнае і я была ў кантакце перш за ўсё з Іалантай Грыгарук, Іааннай Марко, Алінай Ваўранюк. — Якія арганізацыі і ўстановы, паводле Вас, найбольш дапамагаюць? — Вельмі добра ўспамінаю супрацоўніцтва з Аб’яднаннем АБ-БА. — Ці ведзяце ў школе беларускія праекты для сваіх вучняў? Калі так, назавіце іх. — Магу назваць некаторыя. На маю думку самыя цікавыя праекты гэта Калядныя вечары, Шчодрыя вечары, Сямейныя пікнікі, Конкурс чытання (...) |