Ніва № 49 (3317), 8 снежня 2019 г.
Святліцу перавезлі з ОрліМіхал МІНЦЭВІЧРазмова з Мікалаем КУКОЛКАМ, 1948 года нараджэння, шматгадовым солтысам Шарнёў Арлянскай гміны. — У Шарнях за многімі сем’ямі прозвішча Куколка. — Так, усе з адных колішніх каранёў. — А Ваша сям’я? — У мяне было пяць сёстраў і два браты, а двое памерла — разам было дзевяць. У майго бацькі Тараса было 18 гектараў зямлі — хто б яе абрабляў? — Школа? — У падставоўку хадзіў у Маліннікі, сем класаў. Тады яшчэ не было моста на рацэ Белай і не было дарогі ў Маліннікі. На рацэ ляжалі дзве калоды і па такой кладцы пераходзілі. Дарога была аж праз Дубінцы (Бараноўцы), многа далей. У Малінніках, у двухгадовай школе сельскагаспадарчай падрыхтоўкі вучыў настаўнік Яўген Ляўчук, які даязджаў з Орлі на кані, а зімою ў санях; ён забіраў і хлапцоў з Шарнёў. У той час такой школы ў Орлі не было. Але я ў школу сельскагаспадарчай падрыхтоўкі хадзіў ужо ў Орлю. — Ці пасля прыдалася Вам гэтая школа? — Пэўна, прыдалася. Пасля ў Бельску была тая школа завочная. Мая сястра, 1943 года нараджэння, здавала ўжо ў Бельску; таксама хлопцы з 1944 года. — А пасля школы? — Паехаў на працу ў Лембарк, за Гданьскам, на будову ў пэгеэрах. Там добра плацілі, зарабляў каля трох тысяч злотаў у месяц. Там далі пасведчанне, што закончыў сельскагаспадарчыя майстэрскія курсы. — Адкуль Вы даведаліся, што там ёсць праца? — З Беластока прыязджаў да нас вярбоўшчык — (...) |