Ніва № 48 (3316), 1 снежня 2019 г.
Школа — наша вялікая сям’я, а ў сям’і трэба дапамагаць!Ганна КАНДРАЦЮКІрына Герасімюк (дзявочае прозвішча Галёнка) нарадзілася ў вёсцы ПасечнікіВялікія на Гайнаўшчыне. Закончыла Варшаўскі ўніверсітэт па спецыяльнасці беларуская філалогія і пачатковае навучанне. У школе ў Арэшкавае працуе 29 год як настаўніца пачатковага навучання і беларускай мовы. Раней працавала ў Трасцянцы, Грабаўцы і Махнатым. Жыве ў Гайнаўцы. — Чаму Вы сталі настаўнікам беларускай мовы? — Ужо з дзіцячых гадоў я любіла гуляць з сяброўкамі ў школу. Мая старэйшая сястра Надзя Міхальчук, таксама настаўніца, зараз ужо на пенсіі. У нашай сям’і гэта традыцыя. — Хто для Вас ідэал настаўніка роднай мовы? — Калі думаю пра свае школьныя гады, мне ўспамінаюцца многія настаўнікі. Яны часта былі для мяне прыкладам. Урокі беларускай мовы ў нашым ліцэі вёў спадар Васіль Сакоўскі. Гэта чалавек добразычлівы, з цёплым падыходам да вучня. — Ці супрацоўнічаеце з настаўнікамі беларускай мовы ў іншых школах? Калі так, назавіце сваіх сяброў. — Праз гады маёй працы ў школе я супрацоўнічала з многімі настаўнікамі. На прадметных канферэнцыях мы абменьваліся вопытам, дапаможнікамі. — Якія арганізацыі і ўстановы, паводле Вас, найбольш дапамагаюць? — Беларускае грамадска-культурнае таварыства ладзіць для дзяцей і моладзі шматлікія конкурсы. Дзякуючы ім дзеткі могуць праверыць свае магчымасці, маюць нагоду сустрэцца з іншымі школьнікамі. (...) |