Ніва № 35 (3303), 1 верасня 2019 г.

Зараза

Міраслаў ГРЫКА

Рэчы адбываюцца ў Йемене на Аравійскім паўвостраве. У агульнай складанасці 24 мільёны чалавек маюць патрэбу ў неадкладнай дапамозе для больш за тры чвэрці насельніцтва краіны. Каб уявіць маштаб гэтай катастрафічнай сітуацыі, дастаткова ўсвядоміць, што з гэтай колькасці траціна няшчасных загіне ад голаду, таму што няма тэхнічнай магчымасці забяспечыць іх ежай і пітной вадой, а ўдвая столькі ж — з за хвароб. Толькі траціна тых, хто жыве ў нястачы, мае шанц выжыць да наступнага года. Аднак нават у гэтым выпадку іх сітуацыя моцна не зменіцца. У краіне вядзецца грамадзянская вайна, якая падсілкоўваецца альбо наўмысна падтрымліваецца меншымі і вялікімі палітычнымі гульцамі. Вялікай йеменскай трагедыі спрыяюць як вялікія дзяржавы, так і суседнія краіны, абодва мясцовыя кацыкі, надзвычай агрэсіўныя адзін да аднаго (пры падтрымцы замежных разведчыкаў, якія змагаюцца адзін супраць аднаго), а таксама дабрадзейная і поўная крывадушнасці дурнота міжнароднай грамадскай думкі. Так! Крывадушная дурнота.

Гэтая краіна мае доступ да Аравійскага мора і Адэнскага заліва з поўдня, і да Чырвонага мора з захаду. Таму яна знаходзіцца ў абсалютна стратэгічным пункце свету. Тут праходзяць некаторыя асноўныя нафтаправоды і шляхі транспарту металаў рэдкіх зямель, прадуктаў харчавання, тавараў народнага спажывання. На працягу дзесяцігоддзяў, але па ўважлівай прычыне, Йемен лічыўся адной з самых бедных краін свету. І правільна, таму што гадавы (...)


поўны тэкст артыкула ў друкаваным варыянце газеты або праз тыдзень у архіўным выпуску Нівы.PDF