Ніва № 33 (3301), 18 жніўня 2019 г.
Свята душыАляксандр ВЯРБІЦКІРазмова з Аленай ЦЯЛЬКОВАЙ, мастацкім кіраўніком фальклорнага гурта „Купалінка” Беларускай дзяржаўнай філармоніі, які сёлета ўдзельнічаў у Падляшскай актаве культур. — Вы часта бываеце ў Польшчы? — Даволі часта. Мы ў Польшчы былі ўжо 35 гадоў таму — у мінулым стагоддзі. — Часта прыязджаеце да нас, на Беласточчыну? — Па тры, па чатыры разы прыязджалі. На Купалле, на Раство, і проста на канцэрты, калі ў вас імпрэзы, на канцэрты нас запрашалі і мы так на пяць-шэсць дзён ездзім тут, па Беласточчыне. — А далей па Польшчы Вы бываеце? — Былі ў Лодзі, там нас ведаюць і запрашаюць — тры разы былі ў Лодзі. А былі таксама і ў Гданьску, і ў Гдыні, і ў Варшаве — дзе мы толькі не былі. — А па за Польшчу кудысь выязджаеце? — 1967 год — ЭКСПА Манрэаль, чарговы год — Сафія, залатыя медалі мы атрымалі, 1969 год — Фінляндыя, 1970 — Швейцарыя... Мы ў мінулым годзе адзначылі пяцідзесяцігадовы юбілей творчай дзейнасці. — А як Вы ацэньваеце нашу публіку? — Мне ваша публіка падабаецца таму, што людзі прыходзяць і атрымліваюць асалоду. Некаторыя людзі вельмі добрыя, таму што калі мы ездзілі па Беласточчыне, то нам прыходзілася, калі гатэляў не было, начаваць у людзей. Якія ж яны мілыя, якія зычлівыя, якія сардэчныя, якія добрыя — ну, цудоўныя людзі. Як да сэрца прыкладваць. — Так як і Вас, Вашу музыку таксама да сэрца прыкладваць — не дзівуюся. — Вось гэтая энергія, (...) |