Усё ж — вайна!

Міраслаў ГРЫКА

Свет наогул ігнаруе расійскі ваенны патэнцыял. Яго гадавы ваенны бюджэт складае ўсяго 66,4 млрд. долараў ЗША, у той час як Кітай і ЗША маюць па 215 і 596 мільярдаў долараў ЗША. Гэтыя даныя з 2015 года. Усё ж, Расія ўсё яшчэ знаходзіцца ў хвосціку чаргі, вядома, з пункту гледжання памножвання ваеннай маёмасці і яе тэхналагічнай удасканаленасці, што таксама выкарыстоўвае ў сваёй прапагандзе, прасоўваючы сябе як краіну, якая зусім не рыхтуецца да вайны, толькі ўзбройваецца для абароны міру. А яе ваеннага арсеналу дастаткова для таго, каб паўторна падзяліць зямную кару ўздоўж нацыянальных межаў, вытраўленых агрэсіўнай кіслатой мінулых войнаў. Але ж і нават «аднабомбкавыя» дзяржавы могуць пачаць глабальную вайну. Такі сцэнарый яшчэ больш верагодны сёння, чым той факт, што выклічуць вайну сусветныя дзяржавы. Гэта занадта сур’ёзныя гульцы — іграюць, каб не прайграць. Прафесійныя гульцы маюць тэндэнцыю да рызыкоўных, хоць старанна скалькуляваных прыёмаў, палітычных блефаў і нават паспалітага жульніцтва. У гэтай гульні лічыцца разумная стратэгія, а не свой капітал. Ядзерная вайна вісіць над гульцамі амаль як знак міру. Стаўкі велізарныя — сусветнае панаванне над светам ці хоць над яго здавальняючай часткай. І не толькі ў фізічным сэнсе, як эканамічным і палітычным. Для буйных гульцоў толькі за такі свет які ёсць варта падымаць самы высокі ўзровень ставак. Пасля ядзернай вайны быў бы ён непрадказальны, таму мала варты. Таму фізічная (...)