Вольга Якута — няўжо забытая беларуская настаўніца?

Лена ГЛАГОЎСКАЯ

З вялікім здзіўленнем прачытала я тэкст Сяргея Чыгрына «Прыгадаем беларускую настаўніцу Вольгу Якуцянку» («Ніва», № 8, 24.02.2019 г., с. 1011). Не, не таму здзіўлена, што аўтар раптам знайшоў звестку пра Вольгу Якуту (Якуцянку) у «Незалежнай Беларусі» за 1919 год. Калі нехта будзе пераглядаць гэтую газету, знойдзе там больш звестак пра Беласточчыну, дарэчы так як і ў іншых беларускіх газетах таго часу. Гэта, на жаль, яшчэ не «заходнебеларускія» газеты, бо ў 1919 г. яшчэ не было ясна, што дзе будзе належаць, а беларускія землі былі пад польскай уладай, калі тая ў красавіку заняла Вільню і ўвяла Цывільнае праўленне ўсходніх зямель (Zarząd Cywilny Ziem Wschodnich). Назва «Заходняя Беларусь» пачала ўжывацца ў канцы 1920 г., калі стала вядома, што беларускія землі будуць падзелены і іх заходняя частка прыпадзе Польшчы, што і канчаткова сталася пасля Рыжскага трактата ў 1921 г.

Зараз можна толькі шкадаваць, што беларускіх газет (апрача «Нашай Нівы»), якія выдаваліся ў Вільні, не пераглядалі ў свой час даўнія журналісты «Нівы», бо шмат чаго даведаліся б і змаглі б захаваць для наступных пакаленняў. І мы б сёння былі разумнейшыя і больш ведалі пра сваю гісторыю і пра Вольгу Якуту таксама. Таму і прыходзіцца са спазненнем адкрываць нам нашу беларускую «Амэрыку».

Але Сяргей Чыгрын не адкрыў на гэты раз «Амэрыкі», пішучы пра Вольгу Якуцянку. Праўда, шмат гадоў ніхто яе не (...)