Ніва № 26 (3189), 25 чэрвеня 2017 г.
Лёс Ганны Валасовіч з Арэхавічаў і яе сям’іСяргей ЧЫГРЫНУ беларускага паэта, перакладчыка, публіцыста Віктара Шымука (19331998) ёсць шмат шчырых паэтычных радкоў, прысвечаных маці: Мама... Якое слова Можа з гэтым зраўняцца? Мама... У гэтым слове Ласка і пачуццё. Бачыш, сынок маленькі Сонейку усміхаецца. Ты яму, любая маці, Сонца дала і жыццё... Маці Віктара Шымука, Ганна Валасовіч, была родам з Беласточчыны. Яна нарадзілася ў 1896 годзе ў вёсцы Арэхавічы на Бельшчыне. Маці Ганны вельмі рана памерла, калі дзяўчынцы было 7 гадкоў. Сіротамі таксама засталіся брат Зміцер і сястра Жэня. Дзяцей разабралі сваякі. Ганну выхоўвала цётка, якую заўсёды добрым словам прыгадвала Ганна Валасовіч. Напярэдадні Першай сусветнай вайны сям’я, дзе выхоўвалася Ганна, эвакуіравалася ў горад Казлоў (Мічурынск) за Масквой. У гэтым горадзе ў царскай арміі служыў беларус з Дзятлаўшчыны Мікалай Шымук. Там маладыя і пазнаёміліся, пакахалі адзін аднаго, а потым пажаніліся. У 1922 годзе Мікалай Шымук вырашыў вярнуцца з прыгажуняй жонкай на Бацькаўшчыну — у родную вёску Змяёўцы Дзятлаўскай воласці Слонімскага павета, якія ўжо знаходзіліся пад Польшчай. Па дарозе дамоў Ганна захварэла на тыф. Муж Мікалай пакінуў яе ў Мінску ў шпіталі, а сам з рэчамі сеў на цягнік і паехаў у Стоўбцы. Але дамоў на Дзятлаўшчыну дабрацца не змог, бо ў Стоўбцах яго арыштавалі польскія ўлады і завезлі (...) |