Яны не хочуць хацець

Міраслаў ГРЫКА

Мы ўжо ведаем, хто пераможца першага тура польскіх прэзідэнцкіх выбараў — Павел Кукіз! Хаця два іншыя кандыдаты, Дуда і Камароўскі, апярэдзілі яго агульным лікам галасоў, нельга іх лічыць пераможцамі. Першы таму, што не перавысіў ані на міліметр узроўню падтрымкі, якую гадамі мае ягоная мацярынская партыя Права і справядлівасць; другі таму што ён быў не ў стане ўтрымаць высокай каціроўкі, якой карыстаўся ў даследаваннях у пачатку выбарчай кампаніі. Абодва з іх, як выкінутыя з Балтыкі фукусы, у той жа час кінутыя на пляжы прыбоем і адбоем той самай марской хвалі. Дуду вынес у другі тур выбараў яго рашучы ПіСаўскі электарат. У адрозненне ад гэтага, адыходзячая хваля неспрыяльная Камароўскаму і ўскосна ГП, не была настолькі моцная, каб адмесці яго ў марскія глыбіні. Яны ляжаць побач адзін з адным так як два палітычныя фукусы на пляжы, чакаючы наступных прыбояў выбарчай хвалі. Адзін яшчэ свежанькі, поўны надзеі. Другі крыху прывялы, але і не губляючы адвагі. Каго прыбой падштурхне на прэзідэнцкае крэсла — пакуль невядома. Тым не менш, можна быць упэўненым, што адзін з іх будзе змецены магутнай хваляй, на якой так бадзёра плыве Павел Кукіз.

Серфінг заключаецца ў тым, каб як найдаўжэй утрымацца на прыліўнай хвалі. Справа ў тым, каб не дазволіць ёй выкінуцца на бераг. Толькі што гэтае мастацтва заслугоўвае можа толькі апладысментаў сабранай на беразе аўдыторыі, таму што служыць толькі задавальненню серфуючага. Але рана (...)