Ніва № 19 (3078), 10 мая 2015 г.
Царква ў РайскуАляксандр ВЯРБІЦКІУ 1962-1963 гадах у Райску была пастаўлена царква, перавезеная сюды з Патурына на Холмшчыне. Стаўляла яе брыгада цесляроў з Плюціч, у іх ліку Ян АНОПЮК... — Як Вы самі сталі цесляром? — Бацькаў швагер быў спецыялістам. Узяў ён брата за памочніка. А калісь з заробкамі было туга, і школ жа не было. У наступным годзе мне пайшоў сямнаццаты год і мне той дзядзька кажа: прыходзь і ты, то сёе-тое паможаш. І так пайшло. Пасля з братам паставілі адну хату, другую. Брат пайшоў у войска. — А дзе тыя хаты вы стаўлялі? — Тут, у Плюцічах. У Плюцічах мы зрабілі больш за трыццаць хат. І ў Райску рабілі, і ў Дэнісках, і за Гайнаўкаю, і за Браньскам рабілі. У Малешах, у Буйнове... — І ўсё з драўніны? — Усё драўлянае. Мы наогул працавалі ўтраіх, але калі набіралі больш работы і не паспявалі, то бралі яшчэ памочнікаў. — Вас траіх, значыць Вы, Ваш брат Васіль і яшчэ хто? — Швагер, Васіль Астроўскі, таксама з Плюціч. — Вы стаўлялі царкву ў Райску; ці таксама ўтраіх? — Нас было тады больш: швагер, брат і яшчэ трох. — Усе з Плюціч? — Не, адзін з Райска, Васіль Пэшка. Прыехалі да нас, каб мы царкву стаўлялі. А мы ж ніколі цэркваў не ставілі, толькі хаты і гаспадарчыя будынкі. То брат з яшчэ адным паехалі ў Райск і спыталіся таго Васіля, а гэта быў старэйшы чалавек, які раней цэрквы рабіў. Спыталі яго: „Дзядзьку, ці (...) |