Транспартны вулкан

Аляксандр ВЯРБІЦКІ

Хаця можа падавацца, што наш міжгарадскі аўто бусны пасажырскі транспарт хіліцца да своеасаблівай гібернацыі, аднак яшчэ дыспетчары нашага аўтобуснага руху працуюць быццам вулкан. Што і раз вывяргаюць яны нейкія камунікацыйныя навінкі. Пару месяцаў таму завітаў у рэдакцыю наш нястомны Янка Целушэцкі, паведамляючы мне, што ўжо не ездзяць аўтобусы з Беластока ў Ляўкова. Сапраўды так было, але пасля згаданыя дыспетчары выверглі, быццам вулкан нейкую глыбку лавы, адзін аўтобусны курс у напрамку Янкавай і маёй вёсак, які туды адпраўляўся з Беластока пад вечар; Янку то можа ён і выгадны, але мне менш. А вось на днях наша зямлячка Міра Лукша высакрэціла, што ёсць яшчэ адзін аўтобус у напрамку Нараўкі, з Беластока ў дзевяць гадзін раніцы. Заглянуў я ў інтэрнэт і сапраўды такі там паказаўся, па нерабочых днях. Зірнуў я яшчэ на трасу — не цераз Ляўкова яна, але праз Сушчу, што мне і так паказалася даволі задавальняючым вынікам.

І вось, у прыўзнятым настроі, у надта святочны дзень, бо ў нядзельку, якая сёлета супала з Днём жанчын, адправіўся я ў падарожжа. У шафёра купіў білет у Сушчу, падзяліўшыся з ім радасцю, што ён заедзе ў тую мясцовасць. Шафёр кіславата паведаміў, што ён едзе цераз Ціванюкі, а з Юшкавага Груда далей проста ў Бандары. Крышку мяне гэта ўстрывожыла, аднак глянуў я на білет, а там выразна віднеў прыпынак Сушча. Усё ж такі ўстрывожыўся я не надта, бо ж, як гаварыў калісь бравы ваяка Швейк ці нехта з (...)