Ніва № 51 (3006), 22 снежня 2013 г.
З ценю тэатральнай дэкадыМацей ХАЛАДОЎСКІПамяці беларускіх артыстаў, якія сталі ахвярамі рэпрэсій, прысвяціў сваю кнігу на польскай мове „Teatr białoruski 1920-1930. Odrodzenie i zagłada” Андрэй Масквін. Яе прамоцыя на днях адбылася ў некалькіх гарадах Польшчы, у тым ліку ў Беластоку, а таксама ў Нацыянальным тэатры імя Янкі Купалы ў Мінску. Яе з’яўленне на рынку супала з выпускам у Радзыне-Падляшскім першай на польскім рынку анталогіі сучаснай беларускай драматургіі „Лабірынт”, а прамоцыя ў сталіцы Падляшша папярэдзіла прэм’еру п’есы «ПустаЯ», аб якой мы паведамлялі тыдзень таму. Андрэй Масквін (1963 г. нар.) працуе на кафедры прыкладной лінгвістыкі Варшаўскага ўніверсітэта. Вядзе лекцыі па беларускай літаратуры, гісторыі і мастацтве ды па беларускай мове. Скончыў польскую філалогію ў Маскоўскім універсітэце. Нарадзіўся ў Нясвіжы. У час сустрэчы ў Лялечным тэатры ў Беластоку, у рамках рэгулярна адбываючыхся сустрэч „Тэатральнай кавярні”, спаслаўся ў пачатку на месца свайго нараджэння: — Напэўна, падсвядома гэтае месца паўплывала на мае адносіны з культурай. Беларуская мова, якую я вывучаў у школе, мела шмат паланізмаў, так што мне, верагодна, нядрэнна давалася навука польскай мове. Рэцэнзентка кнігі праф. Магдалена Рашэўская пісала пра яе: „Дакументуе ён тэму на польскім грунце мала, ці нават зусім невядомую. Гэта быў перыяд выключна важны, таму што спалучаўся са спробай вызначэння нацыянальнай ідэнтычнасці. Аўтар паказвае не (...) |