Фармаванне духовага космасу

Аляксандр ВЯРБІЦКІ

Бадай два гады мінула з таго часу, калі я, кіруючыся з Лосіц у колішні „рускі” Драгічын, заўважыў з аўтобуса касцельны будынак з характэрнай для цэркваў паўкруглай апсідай. Мясцовасць называецца Лысаў і распаложана яна недалёка за Нямойкамі; апошняя назва не павінна быць чужой пасажырам паяздоў, што курсіравалі між Чаромхай і Седльцамі — гэта назва аднаго з чыгуначных прыпынкаў між згаданымі станцыямі.

І, праўда, архітэктурны меланж лысаўскага храма з’яўляецца сведкам складанага мінулага тамашняй зямелькі. Пісьмовыя крыніцы дазваляюць меркаваць, што першая лысаўская царква была пабудавана недзе ў палове XVII стагоддзя; што было раней — канула ў забыццё. Партал Драгічынскай дыяцэзіі: „Maciej Krassowski, stolnik podlaski (1666-1678) i podkomorzy mielnicki (1678-1688) był prawdopodobnie fundatorem pierwszej, drewnianej, unickiej świątyni pw. św. Praksedy i św. Mikołaja Cudotwórcy. W 1755 roku Jan Gwido Kuczyński, chorąży mielnicki (1737-1765) wystawił nową cerkiew pw. św. Michała Archanioła, którą uposażył w 1757 roku. W 1785 roku została ona gruntownie przebudowana. W ramach prześladowań unitów w 1867 roku parafianie musieli uiścić wysokie kontrybucje. Zimą 1875 roku kościół unicki w Łysowie został zamieniony siłą przez władze carskie na cerkiew prawosławną. W 1880 roku rząd carski rozebrał unicką świątynię, a na jej miejscu wzniósł murowaną cerkiew prawosławną. Z chwilą ukazania się 30 kwietnia 1905 (...)