Ратуйма Украіну, хлопцы! (3)

Ганна КАНДРАЦЮК

Дзесьці за Трускаўцом, на фоне Бяшчадаў, кінуўся ў вочы вядомы з польскай літаратуры ўказальнік: Вэрныгора.

Звычайны тут назоў мясціны прамаўляў як метафізічны знак, паколькі абазначаў імя карпацкага дзеда-вешчуна, які з дапамогай ліры прадказваў лёс краіны.

Станіслаў Выспянскі нічога не прыдумаў. Нідзе больш на свеце як у Прыкарпатыі людзі гатовы пагаварыць пра тое, што будзе пасля таго, што яшчэ не адбылося...

Спачатку мы доўга блудзілі па вуліцах Дарагабыча, каб адшукаць адзіны ў горадзе гатэль „Вустынь”. Не дапамагалі падказкі людзей, ні турыстычны даведнік з картай горада, а ўжо найбольш падводзіла логіка. З часам аказалася, што ўсяму закалоту вінаваты помнік на гарадской кругавой развязцы — касмічная талерка, што застаўляла кружыць вакол сваёй канструкцыі.

Папраўдзе, гэта было прадказанне знаёмства з мясцовым геніем астраномам.

Яго асоба, выкаваная ў бронзе, стаяла (без надпісу) на гарадскім скверы, ля каталіцкай кафедры і жыва напамінала Мікалая Каперніка.

— Нічога не ведаю пра дарагабыцкі перыяд у жыцці Каперніка!

Пра гэта маўчаў таксама польскі даведнік, які, здавалася, не абмінуў ніводнай драбніцы, звязанай з польскай гісторыяй ва Украіне. Загадка не давала спакою, бо непадалёк помніка знаходзілася яшчэ вуліца Мікалая Каперніка...

Але як кажуць, язык да Кіева давядзе. Вядома, калі прамовіш на мове аўтахтонаў.

* * *

Дарагабыч (...)