Ніва № 46 (2948), 11 лістапада 2012 г.

Беларусі праблема Захаду

Размова з Дзмітрыем Бандарэнкам, у цяперашні час эміграцыйным беларускім грамадскім і палітычным дзеячам, каардынатарам ініцыятыў „Хартыя-97” і „Еўрапейская Беларусь”, былым мужам даверу кандыдата ў прэзідэнты на выбарах 2010 г. Андрэя Саннікава, асуджаным на два гады турмы, у красавіку 2012 г. датэрмінова звольненым з турмы за падпісанне г.зв. лаялькі (выключна фармальна) у адносінах да ўлад у Мінску.

Ніва”: — Калі мы сустракаемся, выявілася, што з польскага Міністэрства замежных спраў выплыла ўнутраная база дадзеных датычная прагрэсіўнай дапамогі, у тым ліку апісанні праектаў з іх палітычнымі мэтамі і сумы на падтрымку беларускай апазіцыі. Гэтыя інфармацыі апынуліся на г.зв. публічным дамэне, значыць, на агульнапольскім інтэрнэтным сайце, а раней некалькі месяцаў былі даступныя на адным з амерыканскіх сайтаў (дадзеныя перадаў адзін з чыноўнікаў МЗС у Варшаве). Што Вы скажаце наконт гэтага?

Дзмітрый Бандарэнка: — Толькі цяпер я даведаўся аб усёй гэтай справе (размаўлялі мы ў Беластоку — М. Х.). Мала ў мяне інфамацый і не ведаю, на якім амерыканскім сайце стаяла гэта інфармацыя. Ёсць тут нейкая супярэчлівасць. У дэмакратычных краінах кожная дапамога павінна быць празрыстай і натуральным з’яўляецца тое, што згодна з польскім законам такая інфармацыя можа быць агучана. Гэтая дапамога ідзе на падтрымку СМІ, правоў чалавека і адкрытага грамадства. Аднак, у такіх краінах як Беларусь, а сёння гэтая (...)


поўны тэкст артыкула ў друкаваным варыянце газеты або праз тыдзень у архіўным выпуску Нівы.PDF