Ніва № 22 (2924), 27 мая 2012 г.

Ляснянскі манастыр

Аляксандр ВЯРБІЦКІ

Калісь-калісь мая мама была згадала мне пра паломніцтва ў Лясную. Быў гэта такі час, калі той тапонім быў мне цалкам нейтральны. Аднак шмат часу пазней, шмат часу пасля мамінай смерці, стаў я разглядацца за той Лясной, мяркуючы, што яна павінна быць недзе недалёка, мо ў Пушчы, дзе цячэ рэчка гэтай жа назвы. Аднак такой мясцовасці тут не ўдалося мне знайсці, затое такі тапонім выявіўся нашмат далей — аж за Бугам, на паўднёвых акраінах Падляшша. Да таго ж аказалася, што там менавіта ёсць санктуарый, куды здаўна кіраваліся паломніцтвы. Паломніцтвы тыя кіраваліся з тых напрамкаў, з якіх прыходзіла камандаванне мясцовымі рэлігійнымі справамі, бо Лясная стала такім кавалкам рэлігійнай рэчаіснасці, за ўладанне якой ухапіліся іерархі і іх заплечнікі.

Партал Ляснянскага санктуарыя: Historia „przejasnego obrazu Najświętszej Maryi Panny” jest niezmiernie ciekawa i pełna przedziwnych wydarzeń. Zaczyna się od roku 1683, kiedy to dnia 26 września dwaj chłopcy pasący bydło, 9-letni Aleksander Stalmaszczuk i 10-letni Miron Makaruk, znaleźli jaśniejący blaskiem wizerunek na drzewie dzikiej gruszy. Jej kamienny wizerunek przywieziono do Bukowic, których właściciel zdecydował o wzniesieniu w miejscu objawienia drewnianego kościoła rzymskokatolickiego. Powstał on w 1686 roku i przyozdobiony on został znalezionym „obrazem”. W roku 1700 biskup łucki i brzeski Franciszek Prażmowski po przebadaniu świadków uznał niezwykłość łask i (...)


поўны тэкст артыкула ў друкаваным варыянце газеты або праз тыдзень у архіўным выпуску Нівы.PDF