Жыццё праз шыбу

Ілона КАРПЮК

Край — мара. Не для ўсіх, зразумела. Багата, але холадна, бо цягне ад поўначы і ад Паўночнага мора. Можна нават параўнаць з Польшчай: тут мора, горы і азёры. Але асаблівасці краявіду Нарвегіі гэта, мабыць, і адзінае, што асацыюецца з Польшчай, у якой нам прыйшлося жыць, так як Ані і Агаце. Яны аднак з цяжкасцямі перабраліся праз мора і вырашылі жыць па-новаму. Толькі ці напэўна зараз гэта дзеля грошай?

— Не хапае тут ужо ведаць толькі англійскую мову, — тлумачыць Аня з Беластока. — Ну, можа калі ты працуеш кухарам.

— А і то не заўсёды, — дадае Агата, родам з пад Вроцлава.

— Зусім нядаўна я паспяхова здала экзамен, штосьці з роду B1 па англійскай мове, — ганарыцца Аня. — Гэта мне безумоўна дапаможа. Але ведаеш, часам на працы хтосьці да мяне загаворвае, а я ўцякаю думкамі ў свае польскія справы і ўвогуле не чую, што нехта мяне кліча.

Край — мара. Не для ўсіх, зразумела. Багата, але холадна, бо цягне ад поўначы і ад Паўночнага мора. Можна нават параўнаць з Польшчай: тут мора, горы і азёры. Але асаблівасці краявіду Нарвегіі гэта, мабыць, і адзінае, што асацыюецца з Польшчай, у якой нам прыйшлося жыць, так як Ані і Агаце. Яны аднак з цяжкасцямі перабраліся праз мора і вырашылі жыць па-новаму. Толькі ці напэўна зараз гэта дзеля грошай?

Паехаць на далёкую поўнач, асабліва зімой... Марылася гэтае мне больш-менш так моцна, як наведаць схаваную ад свету Трансільванію ці гарачую Кубу. Танныя (...)