(заканчэнне; пачатак у 29 нумары)

Гаспадары, якія пры народнай уладзе гадавалі больш свіней, кароў або авечак, атрымлівалі прыстойны заробак за цяжкую працу, пра што не раз успамінаюць у размовах. У дзевяностых гадах асабліва рэзка панізілася рэнтабельнасць авечкагадоўлі, што вельмі моцна абмежавала вытворчасць воўны і шкур...

Гарадок гуляе ўсё лета. Мерапрыемствы, арганізаваныя пры падтрымцы еўрапейскіх фондаў (раней) і перш за ўсё...

12 і 13 ліпеня мы, сябры Таварыства беларускай культуры ў Літве, знаёміліся з гісторыяй і сучасным жыццём Беларусі. Цікавую гістарычную экскурсію па Мінску і ва ўрочышча Курапаты правёў для нас Аляксей Фралоў. Спадар Аляксей — прафесійны музыка, выкладчык у Акадэміі музыкі — цудоўна ведае гісторыю Мінска, актыўна ўдзельнічае ў ахове архітэктурнай спадчыны сталіцы Беларусі. З ім мы хадзілі па Верхнім горадзе, па старых вуліцах Койданаўскай, Феліцыянаўскай, Вялікай Зборавай, Францысканцаў і іншых. Слухалі аповед і глядзелі старыя малюнкі і карты-схемы былых Езуіцкага і Бернардзінскага кварталаў...

Размова з доктарам Яраславам Матвеюком, саракагадовым беспартыйным дэпутатам ад парламенцкага клуба СЛД, які...

Зінка і Сашка

У царкву малую Зінку вадзіла мама, якая, на жаль, хутка памерла. Зінцы было тады сем гадоў. Асталася яна і чацвёра старэйшых дзяцей. Хацелі параскідваць іх усіх па цётках, але неяк вярталіся яны ўсе ў сваё Новае Ляўкова. Аднак Зінка засталася на чатырнаццаць гадоў у Ахрымах. Не так страшна, бо Ахрымы ад Ляўкова раздзяляла толькі малая багна...

У Вільні Таварыства беларускай культуры ў Літве выпусціла „Мой дзёньнік” Мар’яна Пецюкевіча — выдатнага...