Ніва № 20 (2609), 14 мая 2006 г.

Уся ісціна ў „віне”

Уладзімір ХІЛЬМАНОВІЧ

Старажытныя цвердзілі „In vino veritas” (ісціна ў віне). Расія звінаваціла Грузію і Малдову ў тым, што ў віне іх вытворчасці нібыта выяўлены атрутныя рэчывы. Відавочны палітычны падтэкст гэтага бруднага чорнага піяру. І ў гэтым разе, праўда, зусім у іншым, дакладней у іншай „віне”. Масква, нягледзячы на тое, што пасля развалу СССР мінуў ладны адрэзак часу, ніяк не можа дараваць сваім былым калоніям іхнага суверэнітэту. Пра газавы шантаж Украіны і Беларусі ўжо напісана нямала. За Малдову і Грузію ўзяліся з адваротнага боку. Усім ведама, што гэтыя паўднёвыя краіны экспартуюць пераважна віно. Іншыя важныя крыніцы прыбытку Масква ім адрэзала даўно. Яшчэ пры кананні СССР расійскія войскі разам з Прыднястроўем захапілі малдоўскую прамысловасць. А перманентна арганізоўваючы сепаратысцкі рух у Грузіі, Крэмль пазбавіў апошнюю чарнаморскіх прыбытковых курортаў.

Калісьці паводле загаду крамлёўскіх камуністаў у Малдове і Грузіі высякалі вінаграднікі. Час мінуў, такіх мажлівасцей распараджацца чужой зямлёй і ўсталёўваць расійскія парадкі няма. Але прыдумалі іншае — усчалі лямант: не піце, людцы, іхнага віна, а то не тое, што казляняткамі станеце, як у казцы, а зусім капыты адкінеце. Эстафету „выяўлення атруты” падхапілі „шасцёркі” з Мінска, якія сваім парадкам пачалі дбаць пра здароўе грамадзян і браць пробы віна. Лепш бы вымяралі ў айчыннай прадукцыі ровень радыяцыі, які яны ўжо дзесяць год свядома заніжаюць. Што ж датычыць грузінскіх і малдаўскіх вінаў, каньякоў, то іх якасць найлепш пацвярджаецца попытам у беларускіх крамах.

А расійцы навучыліся б варыць піва. Бо тэхналогіі з Захаду бяруць, але навошта яны ім, калі робяць па-свойму — ліюць у піва спірт. Відаць, для таго, каб (...)

поўны тэкст артыкула ў друкаваным варыянце газеты або праз тыдзень у архіўным выпуску Нівы.PDF