Ніва № 15 (2604), 9 красавіка 2006 г.

Перападлік Андрасюка

Аляксей МАРОЗ

Прэзентацыя кніжкі „Белы конь” была нагодай для чарговай сустрэчы з Міхасём Андрасюком, якую 30 сакавіка наладзіла Наталля Герасімюк у Музеі і асяродку беларускай культуры ў Гайнаўцы ў рамках праекта „Забытых таямніцаў чар”. Гайнавяне і грамадзяне Беларусі, якія жывуць на ўскраіне Белавежскай пушчы (і якія прымалі ўдзел у праекце), цікавіліся новымі апавяданнямі гайнаўскага празаіка і журналіста. Ставілі яны шмат пытанняў наконт варштату працы аўтара і герояў новай кніжкі, якую выдала Беларускае літаратурнае аб’яднанне „Белавежа”.

— У кніжцы хацеў я развітацца з пэўнымі справамі, успамінамі і зрабіць перападлік у маім жыцці. Гэтае выданне адрозніваецца ад маіх ранейшых кніжак і думаю, што больш такога не напішу, — заявіў Міхась Андрасюк у пачатку спаткання.

Аўтар паінфармаваў, што самы стары твор пра жанчыну з маленькага мястэчка ўзнік яшчэ ў 2000 годзе, але большасць апавяданняў змешчаных у кніжцы напісаў ён апошнім часам.

— Гэтае выданне пра польска-беларускае памежжа, тутэйшасць, мяжу і маіх продкаў, — сказаў Міхась Андрасюк і адразу дадаў, што вельмі мала ў ёй аўтабіяграфічных дэталяў з жыцця сям’і і знаёмых.

Вядучая спатканне Наталля Герасімюк заявіла, што ў асоб, прачытаўшых кніжку да яе прэзентацыі, паявіліся мяшаныя адчуванні наконт новых твораў Міхася Андрасюка. Чытачы пахвалілі празаіка за сакавітасць мовы і папракнулі за змест, у якім жыццё ў Гайнаўцы паказана з крытычнай афарбоўкай. (...)

поўны тэкст артыкула ў друкаваным варыянце газеты або праз тыдзень у архіўным выпуску Нівы.PDF