Назіральнікі

Мацей ХАЛАДОЎСКІ

Некалькі дзён таму пасол РБ у Варшаве Павел Латушка заявіў: „Чакаем тых, каго запрасілі мы і не чакаем тых, каго не запрашалі. Таму не трэба ўсчынаць правакацый, таксама на межах”. Раней аб тых асобах „з шэрагу дзяржаў, перш за ўсё мяжуючых з РБ”, што выбіраюцца на беларускія выбары без адпаведных акрэдытацый, на сапраўды рэжымна-прапагандысцкай мове казаў: „Задача гэтак званых «наглядальнікаў» — правакаванне канфліктных сітуацый у час правядзення выбараў на прэзідэнта Рэспублікі Беларусь і дэстабілізацыя сітуацыі ў краіне”. Пасол Латушка асцерагаў таксама еўрадэпутатаў, якія выбіраюцца 19 сакавіка ў Беларусь: „Гэтыя еўрадэпутаты свядома ідуць на канфлікт, незалежна ад таго, што беларускі бок перадаў прадстаўнікам Еўрапарламента сваю пазіцыю ў справе немэтанакіраванасці такога візіту”. Перш за ўсё цынічна заявіў: „Запрашэнне наглядальнікаў на выбары Прэзідэнта РБ сведчыць аб адкрытасці Беларусі”. Падобна цынічна прагучалі словы Аляксандра Лукашэнкі, выказаныя ў сярэдняй вайсковай школе ў Мінску: „Калі мы ведаем, што пераможам, то чаго баяцца наглядальнікаў? У чым яны могуць перашкодзіць? Мы іх асцераглі, ведаюць наш закон: таму крок налева, крок направа — і ўжо вас тут заўтра няма”. Калі так тое пытанне стаіць, спадар прэзідэнт, то чаму пагадзіліся вы на ўдзел у наглядальнай місіі АБСЕ толькі 450 асоб? Не дамся звесці прапагандысцкім прыёмам Лідзіі Ярмошынай, старшыні Беларускай цэнтральнай выбарчай камісіі, якая тлумачыла, што „польскае заканадаўства (...)