Вось такія былі пачаткі „Нівы”

„Ніва”: — „Ніве”, ужо, так сказаць, пяцьдзесят гадоў. Калектыў пачаў фармавацца ўжо ад пачатку 1956 года.

Георгій Валкавыцкі: — Мы рабілі тры пробныя нумары. І штаты мелі ўжо ад новага года. Афіцыйна рабілі „Ніву” ўжо ад сакавіка. Варта глянуць на атмасферу, якая была ў краіне да ўзнікнення „Нівы”. У верасні 1955 года ў „Трыбуне люду” паявіліся два артыкулы Ежы Равіча. Другі — больш надзённы, „Nowym torem”. Заўважылі, што ёсць у нас беларусы. Равіч крытыкаваў, што камітэт ПАРП не цікавіўся дагэтуль беларускай культурай, крытыкаваў „Беластоцкую газету”. Spedzilem mila godzine w osadzie Orla, — пісаў ён. — Zawedrowalem tam dowiedziawszy sie, ze Wiera Lewczuk jeszcze w szkole wyrozniala sie talentem poetyckim. (...) Tymczasem Wiera Lewczuk pracuje jako urzedniczka w kaflarni... Dobrze byloby postarac sie, aby Wiera Lewczuk i wiele takich jak ona z Orli mogla skoczyc z kaflarni na Uniwersytet Warszawski. Czy nie byloby slusznie wydawac w Bialymstoku tygodnika bialoruskiego? Wiera Lewczuk mialaby sie gdzie poradzic, dowiedziec o swoich marzeniach, o swojej tworczosci literackiej. Nauczycielstwo bialoruskie mogloby dyskutowac o swoich sprawach, chlopi bialoruscy dowiadywali by sie o sprawach interesujacych ich, czytaliby o sobie w swoim jezyku”. А атрыкул у „Трыбуне люду” гэта для камітэтаў, для партыйнага актыву — інструкцыя. „W Bialostockiem juz wiecej trudnosci przezwyciezano...”

— Вы ў верасні 1954 г. вярнуліся з Масквы, з Літаратурнага інстытута... (...)