Мары і ўспаміны з „Нівай”

Яўген ВАПА

Ужо пяцьдзесят гадоў памятае ўвесь час пра сваіх чытачоў тыднёвік „Ніва”. На сваіх старонках на працягу паўстагоддзя журналісты запісалі і дай Божа будуць надалей запісваць добрае і благое беларускага лёсу. Надзеі, спадзяванні, але і паразы нашай нацыянальнай меншасці. Паразы, за якімі часта стаіць не толькі наша няўмеласць, але і звычайная нядобразычлівасць з боку бліжэй неакрэсленых „груп трымаючых уладу”. Няйначай было і з непраўдзівымі абвінавачаннямі ў адрас людзей з Праграмнай рады Тыднёвіка „Ніва” два гады таму. Прыступіўшы да атакі на нас, самыя кадравыя журналісты, інспектары, пракуроры дасягнулі сваю мэту. У гэтым годзе ў час парламенцкіх гонак адсутнічаў Беларускі выбарчы камітэт. А мы пакуль сваёй невінаватасці даказаць перад судом не можам, бо той яшчэ не вызначыў тэрміну пасяджэння. Спадзяемся, што паспеем апраўдацца перад самаўрадавымі выбарамі. Хачу падзякаваць усім нашым чытачам за пастаянныя словы падтрымкі і салідарнасці, якія на працягу года гучалі ў размовах, лістах, заявах, якія паступілі ў рэдакцыю. Дзякуючы ім, мы не з’яўляемся толькі „жменькай псіхічна хворых, якія не разбіраюцца ў рэчаіснасці” людзей. Акцыя і еднасць беларускага асяроддзя ў справе „Нівы” паказалі, што не ва ўсім і заўсёды вінаватыя толькі беларусы Беласточчыны, хоць напэўна замашкі трымаць нас у пастаяннай адказнасці (...)