Ніва № 49 (2586), 4 снежня 2005 г.

Верым у лепшае

Віктар САЗОНАЎ

Ужо каторы дзень запар Лукашэнка не вылазіць з блакітных экранаў беларускіх тэлевізараў. Ён і раней меў звычку пазіраваць перад тэлекамерай. То прэзідэнт у калгасе вучыць вяскоўцаў правільна апрацоўваць палеткі, то на заводзе павучае працоўных як і што трэба рабіць, то ў чарнобыльскай зоне сам правярае ровень радыяцыі і сцвярджае, што там можна і трэба жыць... У многіх тэлегледачоў нават узнікала пытанне, нашто нам міністэрствы і эканамічныя аддзелы, калі ўсюдыісны і разумны прэзідэнт мае адказы на ўсе пытанні. Як кажуць, і жнец, і касец, і на дудзе ігрэц. Але зараз, па колькасці тэлепаказаў яго смела можна ўносіць у знакамітую кнігу рэкордаў Гінеса. І зноў новыя адкрыцці, новыя заявы. Прэзідэнт заявіў, што народ ані разу не падвёў беларускую ўладу, асабліва асабіста яго. Агалосіў свой рэйтынг — 73-75%. Нагадаў і пра тое, што як нацыяналісты на чале з Шушкевічам прыйшлі да ўлады, усе рускія сядзелі на чамаданах, а ён, адзіны, хто ў беларускім парламенце галасаваў супраць развалу СССР. А яшчэ гісторыкі даведаліся з вуснаў першай асобы Беларусі, што беларусы і рускія ніколі не ваявалі, а на бітве беларускіх і расійскіх войскаў пад Воршай, больш было палякаў. (За каго ваявалі палякі не канкрэтызавалася.) Засталося толькі ўдакладніць, чаго расійскія войскі туды прыйшлі, і беларуская гісторыя будзе „даследваная” цалкам.

На гэтым новыя ідэі не скончыліся. Было заяўлена, што незалежнасць абвалілася на нашы галовы, і што беларусы ад рускіх адрозніваюцца тым, што мы хітрыя і перш чым што зрабіць — думаем. А нашаму прэзідэнту больш даспадобы людзі, якія разганяюцца і пайшлі.

А на старонках незалежнай прэсы іншыя ноты і другія словы. Там абмяркоўваюць новыя папраўкі (...)

поўны тэкст артыкула ў друкаваным варыянце газеты або праз тыдзень у архіўным выпуску Нівы.PDF