Увесь наш свет стаіць на паэтах

— Надзея, мы нядаўна ўспамінілі пра гадавіну смерці Вашай маці?

— Учора споўнілася 23 гады з дня яе смерці, 9 лістапада.

— Гэту дату лічу вырашальнай для Вашай творчасці. Дваццаць тры гады таму гэтая сямейная трагедыя заставіла Вас вярнуцца ў Бельск.

— Я вярнулася з Варшавы пахаваць маму.

— Час, пра які гаворым — 1982 год — гэта час, калі мяшчанскі Бельск хлыне ў вялікія гарады. А Вы, наперакор лавіне, астаецеся тут, у мястэчку без перспектываў. Што тады, прабачце за празмерную цікаўнасць, здарылася?

— Я захварэла. Год часу праляжала.

— У Вашай творчасці наглядаецца дзіўная залежнасць ад месяца лістапада і смерці. Ваш першы верш: „Ой ляцелі гусі” вы напісалі, здаецца, у Свята памерлых?

— Так, я тады не паехала на Свята памерлых у Бельск, асталася сама ў акадэміку на Смычковай. Гэта быў 1969 год. Дэбют быў праз паўгода. Верш я паслала ў „Ніву” ў лютым і ўжо ў сакавіку 1970 года ён быў апублікаваны. Я не ведала што сталася, не ведала што будзе адбывацца. Я ашалела ад гэтай нечаканасці.

— Паэтычны пачатак выглядае як антыцыпацыя таго, што станецца пасля. Ваша творчасць апошніх дзесяцігоддзяў зафарбаваная імглой адмірання.

— Бельска ў сэнсе правінцыі, вядома, у добрым значэнні гэтага слова, ужо няма.

— Тады, дзе знаходзіце для сябе літаратурныя флюіды, літаратурнае поле?

— Мае вершы, гэта мая візія або праекцыя таго што было, тое што мне хацелася б бачыць. Архітэктура ёсць важная і ўсё апошняе... Але мой Бельск — гэта людзі. Мой Бельск — гэта свет маіх людзей. Добрых людзей. Маё дзяцінства і крыху маладосці. Так, калі я вярнулася сюды праз васемнаццаць гадоў, я была ашарашана тым, што няма ўжо майго свету. Такі быў працэс... Але той свет ёсць ува мне, не ведаю ў якой ступені, але ён абсалютна залягае ў маёй памяці, у мышленні, у маёй філасофіі жыцця (калі гэтыя словы „філасофія жыцця” нешта абазначаюць — на гэтую тэму я зрабіла тэкст да зборніка „Паэзія — гэта вольнасць”, сама стаўлю сабе пытанне: што гэта абазначае, што чалавек жыве паводле ўласнай філасофіі, часам на гэты конт у мяне вялікія сумненні)...