Мы першыя ў Румыніі

— Як выглядала Ваша першае сутыкненне з Царквой, пачатак зацікаўлення духоўнай сферай?

— Мая бабулька Надзея з Чахоў-Арлянскіх завяла мяне ў царкву, калі я хадзіў у другі клас. І вадзіла мяне спарадычна на большыя святы.

Я калісь не ўяўляў, як можна спалучыць царкоўнае, духоўнае жыццё са свецкасцю, г.зн. як чалавек, які ў адну нядзелю ідзе ў царкву, іншую нядзелю можа праводзіць у кампаніі сяброў ці на нейкіх гульнях. Пазней, з 5-6-га класа пачатковай школы, пачаў я прыслугоўваць у арлянскай царкве — аж да трэцяга класа ліцэя. Выступаў таксама ў хорах — маладзёжным і са старэйшымі. Пачаў цікавіцца тэалогіяй, пытаннямі звязанымі з праваслаўем і іншымі рэлігіямі. Пазней прымаў удзел у з’ездах моладзі на Грабарцы, паломнічаў з беластачанамі і гайнавянамі.

— Як праходзіла Ваша адукацыя?

— Пачатковую школу закончыў я ў Малінніках. Сярэднюю школу — Эканамічны ліцэй у Бельску-Падляшскім завяршыў у 2002 годзе. Мае жыццёвыя планы крышталізаваліся і з дапамогай настаяцеля Арлянскага прыхода а. Аляксандра Такарэўскага я падаў заяўку ў Праваслаўную духоўную семінарыю ў Варшаве. Экзамен прайшоў паспяхова і вучыўся там тры гады...