Шануйма сваё

Васіль САКОЎСКІ

У нашым даволі цяжкім і моцна паблытаным мінулым можа гэта і было апраўдана — гэта быў спосаб на выжыванне. Але ўжо цяпер — у ніякім выпадку. І калі не скарыстаем з данага нам шанцу стаць паўнапраўнай нацыяй, затрацім не толькі нашу прымітыўную „тутэйшасць”, але і сябе. І гэта будзе непапраўнай нашай памылкай.

Вось данае нам права на падвойны запіс назваў нашых мясцовасцей і магчымасць выкарыстання нашай беларускай мовы як дапаможнай да агульнадзяржаўнай. Гэта ж цудоўная справа, дзякуючы якой яшчэ больш атракцыйнай стане наша Малая айчына і тым самым нашая тут меншасць. Нічагуткі не паменшыўшы і не зашкодзіўшы польскай мове, культуры і нашай польскай дзяржаве. Так, зрэшты, ёсць ва ўсіх цывілізаваных краінах, а дзе яшчэ няма, то хутка будзе.

Чаму ж тады ў нас з такой падазронасцю ўспрымаецца многімі гэтае права?! Нават некаторымі беларусамі. А ёсць нават такія мулы (нават сярод інтэлігенцыі), якія робяць уражанне як бы гэтым правам атрымалі аплявуху. І, канешне ж, адкрыта выступаюць супраць ажыццяўлення яго...