Не разумею Лукашэнкі

— У сённяшняй канфліктнай сітуацыі Вы выказаліся за распачацце польска-беларускага дыялога. У чым ён меў бы заключацца і хто меў бы весці гэты дыялог?

— Міністэрства замежных спраў Беларусі сігналізавала гатоўнасць да такіх размоў. Я лічыў і лічу далей, што трэба верыфікаваць гэту дэкларацыю, праверыць, ці яна сапраўдная, а не толькі чыясьці выдумка. Неабходна запытацца, чаго мелі б датычыць тыя размовы. З нашага пункту гледжання ёсць менавіта пэўныя справы, у якіх цяжка ісці на кампраміс. Напрыклад, калі разумець правы Саюза палякаў Беларусі. Гэта ж незалежная няўрадавая арганізацыя, у якую ніякія ўлады, у тым ліку і Міністэрства юстыцыі, не павінны ўмешвацца. Калі гучыць адказ: „У нас, у Беларусі, такі закон”, гэта значыць, што той закон недэмакратычны. У дэмакратычнай дзяржаве шануецца аўтаномія няўрадавых арганізацый. Гэта сама арганізацыя мае права вырашаць аб тым, хто мае быць яе старшынёй. Наконт тае дэкларацыі аб дыялогу трэба было б праверыць, што беларускі бок мае на думцы. Значыць, знешнепалітычныя ведамствы павінны весці размовы на нізкім узроўні. Для гэтага могуць быць вызначаны саветнікі пасольстваў альбо спецыяльна ўпаўнаважаныя пасланцы; гісторыя дыпламатыі ведае такія выпадкі. Незалежна ад таго, ці будзем размаўляць з беларусамі, трэба ўздымаць такія пытанні — як гэта ўжо польскае МЗС рабіла — на форумах міжнародных арганізацый: Савета Еўропы, Еўрасаюза. Трэба звяртацца ў Арганізацыю па бяспецы і супрацоўніцтве ў Еўропе і ў Камісію па правах чалавека ААН. Асабліва АБСЕ мае ў распараджэнні спецыяльны род місій, якія дзейнічаюць у выпадках такога тыпу...