Замала „Н.Р.М.” — і ўсё!

Аляксандр МАКСІМЮК

Прэс-спонсар „Басовішча 2005”, якое адбылося 22 і 23 ліпеня, трошку не дапільнаваў у гэтым годзе сваіх спонсарскіх абавязкаў, бо напісаў пра „Уліса” і „Нуль-85” без традыцыйных эпітэтаў. Усім вядома, што найвялікшай падзеяй „Басовішча” з’яўляецца заўжды выступ легендарнага „Уліса”, а „Нуль-85” — той гурт, які сапраўды накручвае публіку. Дадаткова ж, сёлетняе „Басовішча” вызначылася яшчэ і тым, што з’явілася на ім таксама пару іншых, вартых увагі, гуртоў.

Пра іхнюю музыку можна напісаць на дзесятак ладоў — маё ўспрыманне досыць простае. Слава Фестывалю за тое, што можна на ім пачуць тыя музычныя жанры, ад якіх як чорт ад свячанай вады ўцякаюць радыё і тэлебачанне. Аднак у гэтым авангардзе таксама ёсць свае тонкасці. На „Басовішчы” іграюць моцна, і то вельмі. Тая мацата мае два вымярэнні: адны гурты мучаць вушы, а іншыя — даюць ім адпачыць. З часу, калі ўстанаўліваліся каноны рок-музыкі, амаль нічога і не памянялася. Думай-не-думай, а ў памяць западаюць самыя простыя і на выгляд прымітыўныя кампазіцыі...